|
از دانش تا هنر 
|
پا به پای کودکی هایم بیا کفش هایت را به پا کن تا به تا قاه قاه خنده ات را ساز کن باز هم با خنده ات اعجاز کن پا بکوب و لج کن و راضی نشو با کسی جز دوست همبازی نشو بچه های کوچه را هم کن خبر عاقلی را یک شب از یادت ببر خاله بازی کن به رسم کودکی با همان چادر نماز پولکی طعم چای و قوری گلدارمان لحظه های ناب بی تکرارمان مادری از جنس باران داشتیم در کنارش خواب آسان داشتیم یا پدر اسطوره ی دنیای ما قهرمان باور زیبای ما قصه های هرشب مادر بزرگ ماجرای بز بزی قندی و گرگ غصه هرگز فرصت جولان نداشت خنده های کودکی پایان نداشت هر کسی رنگ خودش بی شیله بود ثروت هر بچه قدری تیله بود ای شریک نان و گردو و پنیر همکلاسی بازهم دستم بگیر مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست آن دل نازت برایم تنگ نیست؟ رنگ دنیایت هنوزم آبی است؟ آسمان باورت مهتابی است؟ هر کجایی شعر باران را بخوان ساده باش و بازهم کودک بمان باز باران با ترانه گریه کن کودکی تو کودکانه گریه کن ای رفیق روزهای سرد و گرم سا دگی هایم را به سویم بازگرد منبع: پیام نما شبکه 2— مجله آفتابگردون [ جمعه 92/1/16 ] [ 5:1 عصر ] [ شـــــــــهـرناز ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  زینب هستم دانشجوی زیست شناسی دانشگاه اصفهان با نام مستعار شهرناز در خدمتتونم |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |
